Xhevat latifi

Mbaj mend atë lot në cep syri

Kur u shpall pavarësia këndej Drinit të Arbërisë

Përpëlite buzët dhe urove për Ramiz Cërnicën

Atë zërin e tribunit kur tha n’Prizren:  Kosova me Shqypni!

Më fole për  Hoxhë  Lipovicën* që nuk pranonte Jugosllavinë

Tregove se si jatak, bukë i kishe quar në istikamin në Llapushnicë

Bri kalasë ilire që i thonë Dardani

aty hoxha ballist i lutej Zotit për etninë  !

U  bekua kjo tokë nga brenda dhe jashtë!

Dimër pas dimri Jugosllavia mbeti kujtim me vulën e krimit!

E Serbia e vjetër ka lanë pas tregime bizantine

Zor me i bo zap hajnave, cubave t’natës

Pushtat,  gjugj e magjugj,  po ziejnë n’kazan magji t’mallikimit

na vjedhin dheun ndër-këmbë, donë me na  humb farën...

Tash Atdheun e kuptoj si frymë  e dheut  Nan’s

Si diell kur lëshohet lapidarëve...

Pasha ty s’po kam kujt me i tregua:

plisi kokë m’ kokë është  hartë e ADN-s

si tel lahute rrah damari i fundit !

Atdheu nuk qenka punë kërmilli me marr në shpin udhën për Maxhar..

Me kalua oqean me shku’e n’ tokë të druidëve...

***

Po e fus një dru n’oxhak t’ mullisit

Gryka martinës  n’ qupri tregon udhën për Trojë!

kroi i syrit pret lajmësin me diellin

...fryen juga shkrinë borën!

© XL 17 shkurt 2015

*Hoxhë Lipovica, patriot shqiptar, komandant i trupave vullnetare-balliste në frontin e Preshevës!